Jamaica 2020 Ya man…

Na 3 weken regen en storm in Nederland verheugen wij ons enorm op deze 2 weekse rondreis door Jamaica.

We moeten voor 06.00 uur op Schiphol zijn en onze Schiphol Travel taxi staat stipt op tijd voor ons klaar.
Het is erg rustig op Schiphol en nergens staat een rij. Wij verbazen ons en genieten van onze Starbucks koffie want daar begint ons vakantiegevoel mee.
We hebben ruime plaatsen tijdens deze TUI vlucht gereserveerd en comfort class erg comfortabel ook omdat Cees bijna 2 meter lang is.
Met een korte tussenlanding op Punta Cana arriveren wij om 16.30 uur plaatselijke tijd in Montego Bay waar het 6 uur vroeger is dan in Nederland.
Het transferbusje brengt ons naar het 1e overnachtingshotel in de stad. Na zo’n lange vlucht is dat erg prettig. Uitgerust halen we de huurauto de volgende dag op om naar Port Antonio Boston te rijden waar we 6 uur later aankomen.

‘Great Huts’ is de naam van de accommodatie en onze mond valt open van verbazing,’ african style’ en zo apart. Ons hutje heet Ibibio, deze hadden wij voor dat wij gingen boeken ook selectief uitgezocht en komt het meest overeen met onze wensen. Elke hut heeft een naam. Er zijn hutten met gezamenlijk gebruik van douche en toilet zonder airco en Ibibio heeft dit allemaal wel, een luxe hut als het ware. Het restaurant en de bar is erg gezellig en het eten verrukkelijk.
Na een heerlijke nachtrust kunnen we eindelijk genieten van de zon en dat doen we ook uitgebreid op ons gigantische dakterras met uitzicht op een wilde zee want wat kan het hier waaien zeg.
Bij de receptie boeken we een excursie voor de volgende dag; varen op een bamboevlot over de Rio Grande, als het maar niet zo hard gaat waaien. Helaas gaat de excursie niet door en gaan wij naar het strandje van Winniefred. De volgende dag gaat de excursie ook niet door en gaan wij naar de watervallen van Reach falls. Fantastisch mooi, onder begeleiding van een plaatselijke gids gaan we onder de watervallen, klauterend omhoog langs rotsen en naar beneden door het water. Het water is best koud maar na 30 seconden vergeten we dit. Goede waterschoenen is een vereiste want het kan ook glad zijn.
En zo eindigt het bezoek aan het oosten en morgen gaan we naar Kingston, we verblijven daar 1 nacht en vanzelfsprekend bezoeken wij het museum van Bob Marley.

Dag 7; Treasure beach Jakes, we heb een prachtig huisje en het weer is subliem. We horen de zee heel zachtjes, het is 15 stappen lopen van het strand gelegen. Met een Mojito zijn wij in onze nopjes.’ Jakes’ heeft diverse huisjes aan zee voor 2 personen maar ook voor 6. Wij snorkelen, lezen, zonnen en eten bijzonder lekker. ‘Jakes’ is een accommodatie met een zeer romantische uitstraling, goed ingericht, het natuurlijke zwembad, de bar, het restaurant en het strand, klein, zelfs knus.
Er is een café, Pelican bar, midden in de Caribische Oceaan op zo’n 3 kilometer van Treasure Beach. Wij boeken een boottocht en Kapitein Josef vaart ons eerst naar Black River, dit is een stadje met een mangrove waar wij doorheen varen en komen krokodillen tegen, een prachtige natuur, daarna varen wij naar ‘Pelican bar’ en weer staat onze mond open van verbazing. Mensen staan met een drankje in hun hand te loungen in het water. De hele Rasta familie is bij elkaar en spelen domino in het café. Vanuit de keuken ruiken wij de Jerk chicken. Eerst maar eens en Red Stripe biertje en wij bekijken wat er allemaal om ons heen gebeurt. Je kunt je naam in het hout graveren. Elke stap die we zetten op dat ‘platform’ overal is gegrafeerd. “Zou er nog een plekje voor ons zijn?” “Natuurlijk”, zegt de barman maar wij laten dit aan anderen over want het graferen is een hele klus.

Het is een gebied waar je moet zoeken naar gezellige plekjes en strandjes, lounge tenten zoals op Bonaire vind je hier niet. Gezellige strandjes zoals op Ibiza, vind je hier niet. De strandjes zijn er wel maar geen ligbedjes of stoelen. Zelf een kleedje mee nemen is een noodzaak en op onderzoek gaan. Zo kwamen wij bij een goed, leuk, uitziend zaakje, deuren stonden wijd open, een naamplaatje van de zaak op de deur en ik zag de loungebanken al staan. Ik plof neer en bestel 2 koffie. ‘pardon’ zegt de man waarvan ik dacht dat dit de ober was, maar dit is privé terrein. Cees zijn broek zakte af van het lachen en ik droop af. Nou dat dus, dan maar weer terug naar het hotel. Strandjes onderweg waren ’77 west’ en ‘Jakes Sprat’ kleedje mee en toch nog een overheerlijke lunch, dat dan weer wel.

Met weemoed checken wij zo laat mogelijk uit en zetten onze reis voort naar Negril. Gemiddeld rijd je daar 40 km per uur, echt, de wegen zijn slecht, veel grote gaten en als er een vrachtwagen voor je rijdt dan duurt het heel lang voordat je eindelijk veilig kan inhalen. Veel bochtenwerk. Wij nemen de tijd en pauzeren elk uur en dat is nodig en verstandig want het is best zwaar rijden en links rijden is toch een dingetje hoor. 1 keer ging het bijna echt mis, we hadden allebei het gevoel van; “wat doet die automobilist raar, hij komt op ons af”. Maar wij reden aan de verkeerde kant. Gelukkig liep dit goed af.

Na 3 uur kwamen wij aan bij Country Country in Negril. Een heel mooi huisje, alweer treffen wij het met onze goed uitgezochte accommodatie. Goede airco     ( overal trouwens ) zeer brede bedden en rustig. Dit is minder leuk voor de eigenaar maar er komen geen nieuwe gasten aan ivm het Corona virus. Wij ( en nog 4 stellen) zijn helaas de laatste gasten voorlopig. Negril is normaal gesproken vrij druk met 11 km lang zandstrand, hotel na hotel langs de kust en vertier voor iedereen. Maar nu is het rustig. Cees en ik genieten van de rust. Ik werk wat in de ochtend en in de avond en verder relaxen aan het strand.

Met de allerlaatste vlucht van TUI fly gaan wij na 2 weken voldaan naar huis en weer een leeg Schiphol, lege trein en lege stad Hoorn. Maar wat fijn is is dat de zon ons heeft achtervolgt en dat verzacht een hoop. Prettig acclimatiseren heet dit.
Ik hoop zeer binnenkort veel mensen te mogen adviseren en ook zo’n mooie reis voor jou te mogen regelen.