Zuid Afrika

Tijdens de jaarwisseling van 2021 naar 2022 maak ik een rondreis door Zuid Afrika. Door een gedeelte van Zuid Afrika moet ik eigenlijk zeggen.

Het grote voordeel van een reis naar Zuid Afrika is dat je geen tijdverschil hebt en rechtstreeks kan vliegen naar Johannesburg en Kaapstad. Tijdens onze reis bezoeken we drie regio’s. Een deel van de Drakensbergen, Het Timbavati Private Park en Kaapstad.   Centraal in de Drakensbergen ligt de Panorama route. De route die aan het einde van de 19e eeuw ontstond tijdens de gold rush. Een prachtig landschap van heuvels, groene vlakten, watervallen en uitzichten.

Wij besloten Johannesburg over te slaan en na een overnachting op de luchthaven meteen door te vliegen naar Nelspruit. En wat geeft deze luchthaven een geweldig welkom. Alsof je Disney binnenstapt, maar dan echt. De kerstboom staat nog in de aankomsthal en de safari look haalt het Afrika-gevoel in één keer bij ons naar boven. We nemen onze huurauto in ontvangst en rijden naar Hazyview. Een prima weg om het links rijden te oefenen en te kijken of de navigatie goed werkt. We verblijven drie nachten in het Perry Bridge Hollow die onderdeel is van een oud trading point. Behalve het hotel zijn hier een paar restaurants, winkeltjes en een excursie bureau te vinden.  Het is een uitstekende plek om de Panorama route te verkennen en een super plek om te verblijven. De geuren en kleuren zijn lastig te vertalen in een reisverslag maar geloof me, als je hier s ’ochtends op je veranda gaat zitten, voel je Afrika. Bij aankomst starten we met een lunch in het Kuka Café, waar ook het ontbijt gereserveerd wordt en tevens een prima plek is om te dineren. De Zuid-Afrikaners hebben vakantie en trekken er op uit met hun gezinnen. En zo zitten we tussen de locals bij te komen van onze reis en maken we plannen voor de komende dagen.

Links langs de weg lopen mensen, we worden rechts ingehaald…

De eerste volle dag toeren we naar het noorden. Links langs de weg lopen mensen, we worden rechts ingehaald terwijl het tegemoet komend verkeer daarvoor moet uitwijken, het regent.. en hier in de omgeving heb je veel potholes, gaten in de weg. En hier wijkt het verkeer voor uit, want ze zijn meestal of groot of diep. Je kan je vast voorstellen dat ik even moet wennen. We rijden een paar keer verkeerd, onze internet dommel die zo handig leek heeft niet overal bereik.. we komen bij zandwegen uit en uiteindelijk zien we een bord naar de Blyde River Dam en die besluiten we te nemen. Aan het einde van de weg parkeren we de auto en lopen over een smal pad naar het water.. Geen mensen, stilte, rust, uitzicht.

Als we hier onze camera-instellingen en selfie-skills geoefend hebben rijden we terug naar het hotel voor een drankje èn oudejaarsavond.

Een bijzonder begin van het nieuwe jaar.

Op nieuwjaarsdag rijden we via Graskop naar God’s Window. De verwachtingen waren hoog.. maar het was erg druk bij dit fenomenale uitzichtpunt. Nieuwjaarsdag is hier duidelijk een dag om met de familie op avontuur te gaan. Bij God’s Window loop je via een pad omhoog. Gister heeft het geregend waardoor dit pad glad en glibberig is. Dames met baby’s op hun rug, kinderen en gezellige oma’s lopen met ons omhoog. Ik ben blij met mijn fotograaf. Mijn vriend maakt fantastische foto’s.. en ik geniet van alles wat er om me heen gebeurt. Ons geduld en de hike worden beloond met een mooi uitzicht die niet makkelijk op foto’s vast te leggen is. God’s Window is zo weids en diep dat het wordt vergeleken met het uitzicht wat God zou moeten hebben als hij op de wereld neer kijkt. Groen, zoveel kleuren groen.. We kopen souvenirs bij de leuke standjes. Ik durf niet af te dingen. Als wij al een zware tijd hebben nu.. ik durf bijna niet te denken aan de gezinnen van deze volhardende verkopers..  Alles wat ik leuk vind kost 100 rand ( 5,60 euro).. ik scoor een houten olifantje en een giraffe. Het girafje past mooi bij het girafje wat ik heel lang geleden van mijn ouders heb gekregen toen ze terugkwamen uit Kenia.

Na God’s Window vervolgen we onze route naar the Three Rondavels.

Een prachtige route. Groene heuveltoppen.. En dat is ook in de naam van het dorp te terug te vinden. Graskop, kop betekent top of heuvel.. dus heuvels van gras..  het heeft iets mysterieus’ hier, in gedachten zie ik Dino’s rondlopen, een groots landschap wat in mijn fantasie past bij deze grootse dieren. Wist je trouwens dat je behalve de Blyde rivier hier ook de Treur rivier passeert.. of deze rivieren juist samengewerkt hebben of in een soort haat-liefde verhouding deze canyon geschapen hebben zet mij weer aan het denken. Als ik besluit me te verdiepen in de achtergrond van de namen van de rivieren lees ik een mooi verhaal. Heel lang geleden trok hier een groepje pioniers rond. Ze besloten zich op te splitsen en een deel van de groep reisde verder om de omgeving verder te verkennen. De twee groepen raakten elkaar kwijt bij de Treur. De achtergebleven pioniers waren treurig over het verlies van hun vrienden, dat ze de rivier, waar hun kamp zich bevond de Treur noemden. Enige tijd later vonden ze de groep terug. Ze hadden een kamp opgeslagen bij een rivier die de naam Blyde kreeg.

“Jammer dat hier weinig uitzichtpunten zijn” zegt mijn vriend. En plotseling zien we een bord ‘uitsigpunt’. We parkeren de auto.  Twee standjes met souvenirs zijn open. We zwaaien naar de dames die gekleurd gekleed in superman t-shirt en ‘bijpassende’ gekleurde rok, zitten te wachten op handel. Er zijn maar weinig mensen. We lopen over een pad, iemand die hier bekent lijkt te zijn wijst ons de weg..

En dan.. Dit uitzicht.. Ga zitten en geniet.

Als ik dit schrijf en terug denk aan wat het mooiste is van onze reis door Zuid Afrika dan weet ik daar niet zo goed antwoord op, maar ik denk dat dit het mooiste plekje van de wereld is.

Als we terug komen bij de auto kunnen we het shoppen niet laten. Neushoorn en Aap maken het gemis van de oliebollen goed. Ik maak nog een praatje met de dames over de zware tijd, neem hun zegeningen met liefde in ontvangst en wens ze happy new year.

The Tree Rondavels.

Drie bergtoppen die lijken op huisjes met punt daken. Het is hier weer gezellig druk. Auto’s met muziek en veel picknick. Ook hier geen andere blanke toeristen dan wij. Ik maak stiekem een filmpje van genietende mensen, we beleven nieuwjaarsdag op een bijzondere manier. En wat ben ik blij dat we hier zijn! De terugweg is hetzelfde als de heenweg. Maar dat is helemaal niet erg, de uitzichten zijn prachtig.  We stoppen in Graskop voor een pannenkoek bij Harrie’s pancakes. En als je hier toch bent, koop dan ook een zakje biltong ( gedroogd vlees ) voor onderweg. We lopen langs de Kerk Staat en tanken aan de Hoof Straat. We sluiten onze dag af met een drankje in het Kuka Cafe, er is al een tafel voor ons gereserveerd en we raken aan de praat met een Engelsman en zijn Zuid Afrikaanse vriendin.

Twee januari, de dag dat ik iets te vieren heb, ik ben jarig. En dat is ook eigenlijk de reden van deze reis op dit moment. Ik probeer de wel bekende pop in de tuin met bijbehorende tekst in te ruilen voor een safari beleving. En dat lukt. We rijden van Hazyview naar het Timbavati Private Nature Reserve voor een drie daags verblijf in het mooie Motswari Private Game Reserve. Dit privé park was tot 1993 een afgesloten park. ( Zo zijn er meer privé parken aan de westkant van Kruger ) In 1993 zijn de hekken naar het Kruger afgebroken waardoor de dieren nog meer keus kregen in waar ze het liefst leven. Vóór de samenvoeging werd er nog gejaagd in het Timbavati. Kruger had echter als voorwaarde voor de samenwerking dat de jacht zou stoppen.

Door het verwijderen van de hekken tussen de privé parken aan de westkant ontstond het Greater Kruger Park.

We gaan op tijd rijden omdat ik heel graag voor de high tea in de lodge wil zijn en op mijn verjaardag een game drive kan beleven. Maar dit plan valt nog niet mee. Volgens Google maps is het ongeveer drie uur rijden. We hebben een route omschrijving op papier en onze internet dongel zou er voor moeten zorgen dat we Google maps kunnen gebruiken onderweg. Maar ja, de dommel heeft na 75 km rijden geen bereik meer, dus rijden we met de kaart op schoot verder richting de Orphen Gate om Kruger in te rijden. We worden hartelijk ontvangen door de beveiligers maar helaas is het geen grap als ze vertellen dat we bij de verkeerde gate staan. We moeten de East gate hebben.. 75 km terug en dan richting Hoedspruit..

Ik reken snel en besluit de dagplanning los te laten.

We rijden over een mooie weg, de radio aan en ik ben jarig. Nadat we nog drie keer verkeerd rijden komen we bij de East Gate en rijden Kruger binnen nadat onze papieren en de kofferbak van de auto gecheckt zijn. Vanaf de East Gate is het nog ruim een uur rijden naar de lodge. Al snel zien we een groepje zebra’s aan de kant van de weg.. en even later een paar giraffes.. wat een welkom.. als ik opeens een olifant de weg over zie steken zetten we de auto stil. Een grote groep olifanten wandelt resoluut en charmant de weg over. Ik maak een filmpje en ben direct verliefd op het kleintje, die dapper achter z’n mama aanloopt. Gelukkig staat onze lodge goed aangegeven en rijden we via zandwegen, langs een oude airstrip naar onze lodge, het Motswari Private Game Reserve. En we zijn precies op tijd voor de high tea en dus ook voor de namiddag game drive. 50 worden is zo gek nog niet.. Bij aankomst krijgen we een korte rondleiding en uitleg over het noodpakket.. Een fluit en een zaklamp.

Hier bel je geen 9 voor de receptie maar blaas je op de fluit als je iets nodig hebt. Mocht de stroom onverhoopt uitvallen dan gebruik je de zaklamp. Ik herinner me nog dat ik dacht dat dat wel mee zou vallen…

Ik mag drie dagen genieten van game drives, heerlijk eten en we hebben alle tijd om te relaxen.

Onze vaste ranger en tracker zorgen voor ons en nemen ons mee op avontuur tijdens de game drives. De ranger vertelt over de olifanten met de grootste slachttanden van Kruger, die gevolgd worden middels een gps systeem om te kijken hoe en of hij het formaat van de slachttanden vererft. Wist je dat giraffen donkerder worden naar mate ze ouder worden? De ranger vertelt over de werkwijze van de termieten en dat hij respect heeft voor mannetjes neushoorns en nijlpaarden. Eigenlijk ook voor de mannelijke olifanten, maar het gedrag van deze heren is veel beter te lezen.  Er leeft nog maar een kleine groep leeuwinnen in dit gebied. Als een welp in een kleine groep opgroeit leert hij minder jacht skills dan in een grote groep. Dit geeft risico op ondervoeding waardoor de groep niet snel groeit.

Tijdens de eerste nacht valt de stroom in onze cabin uit en beleven we het echte Afrika.

Geen licht, geen aircon èn geen reactie op de fluit.. douchen met het lampje van de telefoon en Harold koelt midden in de nacht af op de veranda.. tot hij iets hoort.. bij het ontbijt worden we verwelkomt door een aapje en horen we dat naast onze cabin regelmatig een nijlpaard rond scharrelt. Goedemorgen!

Het is zomer èn regentijd maar wij hebben geluk met het weer. Het is vaak wat bewolkt wat prima is bij een temperatuur rond de 35 graden. Tijdens ons verblijf maken we zes game drives. Luipaarden, neushoorns, nijlpaarden, baby olifantjes, een kudde zebra’s, giraffen, de mooiste vogels, leeuwen, gnoes, buffels en ze kiezen allemaal wanneer, welke omgeving het best bij hun past in het Kruger en Greater Kruger. We genieten van prachtige routes over de begroeide savanne, we rijden door droog gevallen rivieren en als we terug rijden naar de lodge zien we een zonsondergang waarvan je dacht dat je ze alleen in films ziet. Als we afscheid hebben genomen van onze nieuwe vrienden, want zo voelt het hier, rijden we over de oranje zandwegen naar de hoofdweg. Het voelt een beetje als afscheidsroute.. We worden uitgezwaaid door de giraffen en zebra’s en vliegen van Kruger East Gate Airport naar Kaapstad. En dit is ook weer zo’n charmante filmlocatie-achtige setting. De vertrekhal is in de openlucht. Afrika..

Na ons safari avontuur vliegen we van Kruger East Gate Airport naar Kaapstad.

Helaas geen fast-lane bij de auto verhuur op de luchthaven van Kaapstad.. en ik raak aan de praat met een mevrouw die “ blij is dat ze weer eens Nederlands hoort”.  Ze vertelt me in een half uur haar levensverhaal.. In Rotterdam geboren, in Indonesië opgegroeid, met een Belg getrouwd en al jaren woonachtig in Durban. En nu was ze net geland in Kaapstad.. omdat ze gaan verhuizen. Haar kleindochter studeert sinds kort in Groningen en kan niet zo goed wennen aan de Nederlandse gewoontes van OV kaart en fietsen in de regen. Verhalen.. zoals je ze beleeft als je reist.. en wacht in de rij voor je huurauto..

Omdat wij er niet van houden om heel vaak van hotel naar hotel te hoppen tijdens een reis, zullen we vanuit dit hotel de stad en de omgeving verkennen. We worden hartelijk ontvangen door de receptionist en drinken een drankje met hem terwijl hij ons vertelt waar we beter weg kunnen blijven en wat leuk is om te zien. Vanuit het hotel kan je prima naar Waterfront rijden met je eigen auto en dat doen we eigenlijk elke avond. Je parkeert hier in de parkeergarage naast de bekende Victoria en Alfred mall  en loopt door de mall naar de gezelligheid. Goeie restaurants, muziek, en veel blije mensen vullen het straatbeeld. We eten met uitzicht op de tafelberg, maken plannen voor de komende dagen en lopen langs het monument van de vier Zuid Afrikaanse Nobelprijswinnaars; Luthuli, Tutu, De Klerck en Mandela. De symboliek wordt versterkt door de uitspraken van de heren. Mandela zei dit: Nooit, nooit en nooit weer sal hier die pragtige land die onderdrukking van een deur ’n ander beleef nie.

Vanuit Kaapstad maken we een dagtrip naar Stellenbosch en Franschhoek

In een half uur ben je de stad uit en rijd je richting de wijnhuizen. Het is een warme dag, we besluiten rond te rijden en te stoppen in Franschhoek. Hier wandelen we door de hoofdstraat met leuke winkeltjes, kunstgalerijen en restaurantjes met de lekkerste wijnen. Vanuit Franschhoek kan je diverse wijntours maken. Wij kiezen voor een lange lunch met wijn en raken aan de praat met een meisje die bij een beauty-salon werkt. Ze nodigt ons uit voor een handen en voeten behandeling en wij raken nieuwsgierig naar haar werkplek..  klein, groot, aan huis of een salon.. daar komen we tijdens het gesprek niet helemaal achter. Ze geeft ons een locatie en een tijd en zo lopen we een uurtje later door de straten van Franschhoek  en belanden we in een prachtige, hypermoderne beauty-salon. Na onze beauty behandeling drinken we nog wat op een terras met Afrikaners en proberen mee te luisteren wat ze zeggen. Aan het einde van de middag rijden we via de toeristische route terug naar ons hotel in Kaapstad.

Onze tweede dagtrip gaat via Camps Bay en Houtbaai over de mooie Chapmans Peak Drive richting Kaap Punt en Kaap de Goede Hoop.

We zoeken een Afrikaanse radio zender en genieten van het uitzicht. We zien walvissen zwemmen en als we een bord zien met de aanduiding ‘watervalletje’ rijden we vol verwachting het weggetje in. Watervalletje blijkt een picknick plaats te zijn maar de verwachte waterval ontbreekt.  Op de weg naar Kaap de Goede Hoop lopen apen langs de weg. Vermakelijk. We stoppen een paar keer om te kijken hoe ze op verkeersborden klimmen en een fuik maken op de weg, al zijn ze verkeerpolitie. We maken foto’s bij Kaap de Goed Hoop, de plek waar Jan van Riebeeck  in 1652 een verversingspost voor de Nederlandse Vereenigde Oostindische Compagnie vestigde.

Terugweg rijden we via Simons Town

Waar ik graag een bezoek wil brengen aan de pinguïns. Het was druk op het strand en de pinguïns hadden zich terug getrokken op hun eigen strand waar je als toerist vanaf een plateau kan kijken.. en ik had me zo verheugd op een strandontmoeting met ze.. helaas.

Voor onze laatste dag in Kaapstad koop ik fast lane tickets voor de Tafelberg.

Ėén van de zeven Wonders of Nature. Het is een heldere dag. We hebben prachtig uitzicht over de zee en Robben Eiland. De stad, de haven en Lions Head en Rump.. We zien de walvissen weer zwemmen of zijn het toch rotsen?? Als we weer beneden zijn rijden we door naar de wijk Woodstock waar we onze auto parkeren bij the Old Biscuit Mill waar op zaterdagen de Old Biscuit Market wordt gehouden. Een lokale markt met leuke meuk, muziek en veel gezelligheid. We parkeren de auto met advies van een lokale parkeerwachter. Ik ben mijn portemonnee met cash vergeten dus we moeten eerst geld pinnen. De parkeerwachter wijst ons de weg..  als een politieagent langs loopt en zegt “watch these peoples cars, good” voel ik me top veilig 😀 Ik pin geld.. ontvang alleen briefjes van 100 rand, waar ik de parkeerwachter erg blij mee maak.. ( Normaal maak je de parkeerwachter blij met 10 rand. )

Als we zitten te lunchen pakken we de geschiedenis lessen op..

In 1994 kreeg de zwarte bevolking hetzelfde stemrecht als de blanken.. en werden de stappen van De Klercks anti-apartheids-regime verder uitgewerkt. Mandela bestudeerde in gevangenschap de mentaliteit en geschiedenis van de blanke Afrikaners. En hierdoor kon hij later de zwarte bevolking en blanken samen krijgen. .. 25 jaar geleden .. We rijden via de De Klerck Boulevard en de Mandela Boulevard naar Bo Kaap. Onderweg stoppen we even bij het stadhuis van Kaapstad waar een standbeeld van Mandela op het bordes staat. Deze is geplaatst ter nagedachtenis van de vrijlating en eerste speech van Mandela in 1990. Bo Kaap is een kleurrijke wijk die erg fotogeniek is. Hier parkeer je je auto ook onder toeziend oog van lokale parkeerwachters. In Bo Kaap wonen de afstammelingen van de islamitische slaven. Omdat de slaven vroeger geen gekleurde kleding mochten dragen brachten ze na afschaffing van de slavernij kleur in de wijk door hun huizen te schilderen. Nu nog steeds krijgen de woningen aan het einde van de vastentijd een nieuwe frisse kleur.

We sluiten de dag af met een drankje aan het zwembad. En zo komt langzaam aan een einde aan deze reis. We gaan nog een keer naar Waterfront, het is zaterdag avond. Er is veel muziek en dans op straat. Als we even staan te kijken wordt me een CD van de band aangeboden. 100 rand. Ik koop de CD van de enthousiaste jongen.. als we verder lopen vraagt Harold of ik wel een CD speler heb.. eh.. oeps en zo wordt mijn aankoop een sponsoring en souvenir.